Sommige mensen hebben er totaal geen moeite mee om te zeggen dat ze ergens heel goed in zijn, terwijl dat in werkelijkheid eigenlijk wel meevalt. Misschien lopen deze mensen over van zelfvertrouwen en geloven ze gewoon dat het zo is (en als jij niet in jezelf gelooft wie dan wel?). In ieder geval hebben ze lef. En dat helpt ze toch weer verder. Dus, dacht ik, laat ik dat ook eens proberen.
Samen met vriendin B. bezocht ik een lezing van Geert Kimpen. Een schrijver die er ook zo maar ineens was met een prachtig boek (de Kabbalist). Ook heeft hij boeken geschreven over hoe je van wens naar werkelijkheid komt. En deze theorie heb ik natuurlijk grondig bestudeerd voordat ik naar zijn lezing ging. Na afloop trok ik mijn stoutste schoenen aan en vroeg aan Geert Kimpen 'himself' of hij mijn manuscript wilde lezen (dat nog lang niet af was op dat moment). Ik schrok van mijn eigen woorden en kreeg onmiddellijk een kleur. Maar Geert is ook ' de kwaaiste niet' en zei dat ik dat dan te zijner tijd op moest sturen. Met kloppend hart ging ik naar huis. Zou ik dat echt durven tegen die tijd?
Nu is dat manuscript af en ik denk dat ik dat toch maar eens moet opsturen naar meneer Kimpen. Je weet maar nooit...en als het niet helpt, moet hij ook maar eens een nieuw boek gaan schrijven. Is dat lef of wat?!
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten