Onzichtbaar

In de afgelopen jaren zijn heel wat initiatieven ontplooid om kinderen en jongeren met een beperking op een positieve manier onder de aandacht te brengen. Mevrouw Fluitekruidje maakte een prachtig fotoboek over kinderen met het syndroom van Down. De Upside van Down. De foto’s kregen zoveel aandacht omdat de beelden ook een paar keer op prominente plekken in steden heel groot geëxposeerd werden. Een aantal moeders (vooral; ik ben slechts een enkele vader tegengekomen) schreef een boek over het proces met en van hun kind. Meestal ging het ook heel duidelijk om hun eigen proces. En er kwamen zelfs magazines zoals Lotje & Co en Unlimited Magazine. Een mooie ontwikkeling. Is het nodig? Is het niet een beetje dubbel?

Aan de ene kant willen we juist niet dat onderscheid. Jongeren roepen dat ze ‘gewoon’ willen zijn en ook zo behandeld willen worden. Aan de andere kant is het goed om de verschillen te laten zien…ze zijn er immers gewoon. En zolang de maatschappij, wij met z’n allen, het nog helemaal niet zo ‘gewoon’ vindt, is het blijkbaar nodig om te laten zien wat het betekent om ‘anders’ te zijn. Soms gaat het ook helemaal niet samen. In de sport zie je bijvoorbeeld dat NOC NSF pleit voor integratie, maar de werkelijkheid is dat je met je te korte been nu eenmaal niet zo hard kan rennen als de rest en steeds de bal mist. Tussen de andere ‘beperkten’ blijk je opeens een talent te hebben of wel de snelste te zijn. Hoe motiverend is dat?!

Een hele grote groep waar we nooit bij stil staan, is de groep met een licht verstandelijk beperking. Uit cijfers blijkt dat 1 op de 6 Nederlanders te zijn. Een instelling in Friesland liet vorig jaar een fotoboek maken door fotograaf Corbino. Mooie zwart-wit portretten van kinderen en jongeren. Geen speciale modellen. Niet gestileerd. Geen visagie. En nee, je ziet dus niks aan die jongeren. Het boek heet dan ook treffend ‘Onzichtbaar’. De bedoeling van het boek is om de jongeren juist zichtbaar te maken. Te laten zien dat dit ook jongeren zijn met dromen en plannen. En dat ze de kans moeten krijgen om die te realiseren. Misschien hebben ze daar dan een beetje meer hulp bij nodig. Wat mij betreft kan dat niet genoeg uitgelegd en onder de aandacht gebracht worden. Net zo lang totdat iedereen het snapt.

Unlimited

Vorige week maakte ik kennis met Anne Mreijen van Unlimited Magazine. Toen Anne in 2010 in het BNN-programma ‘Je zal het maar hebben’ haar verhaal vertelde en haar droom deelde, kreeg ze er een flinke club vrienden bij. Jongeren met een chronische ziekte of lichamelijke beperking voelden zich aangesproken door haar verhaal en haar ambitie. Ze meldden zich bij haar en vormen nu al bijna een jaar de redactie van Unlimited. Uitgever Lebowski zag er een boek in en Marco Pauw (hoofdredacteur Unlimited) tekende hun verhalen op. Ik kreeg ‘Unlimited, chronisch boek zonder beperkingen’, mee van Anne en Irene. Irene, moeder van Anne, steun en toeverlaat en directeur van de Stichting Bikkel Anne, schreef het voorwoord.

Misschien ben ik niet de gemiddelde lezer. Ik ben door alle gesprekken voor ‘Anders’ wel wat gewend. Dacht ik. Maar het went eigenlijk nooit. Prachtige jonge mensen aan het begin van een leven dat nu al zo getekend is door pijn, angst en verdriet. Ze kunnen heel veel niet wat hun leeftijd genoten wel doen. Maar ondanks alles gaan ze gewoon door of doen ze zelfs meer. Want knokken dat kunnen ze wel. En dat bewonder ik in ze. Jan Willem verklaart het zo in Unlimited: ‘Mensen met een beperking of een ziekte hebben meer kracht, wilskracht, anders dan onbeperkten. De energie gaat niet naar het ziek zijn of beter worden, maar naar levenskwaliteit.’



Wat me vooral weer zo raakte: de ervaringen van deze jongeren in het contact met andere kinderen en volwassenen. Ook deze jonge mensen hebben niet alleen met de beperkingen van hun lijf moeten worstelen (en nog), maar vooral met de vooroordelen van anderen. Daarom zijn die verhalen zo geweldig en blijkbaar zo nodig. Nu zie je de hele persoon en niet alleen maar zijn of haar beperking. Als je in staat bent om die hele persoon te zien, gaat er een wereld voor je open. Dan is er geen beperking meer.

Kijk voor meer informatie en docu over Anne bij Unlimited Magazine.
Twitter: @Unlimitedmagazi