Naast alle stand van zaken op medisch gebied is er ook aandacht voor de pubers. Of in dit geval misschien meer voor de ouders van de pubers. It's all about the birds and the bees. Na een uitgebreide uitleg van de gynaecoloog over wat de puberteit is en wat er allemaal gebeurt in zowel het lijf van een jongen als een meisje, kwamen er al snel vragen van de vooral Amerikaanse ouders. En dan valt toch al gauw het grote cultuurverschil op.
In Nederland hebben we al een flinke stapel boeken over 'Seks' en bovendien komt alles over de veranderingen in je lichaam en alles over (veilige) seks ook bij Biologie aan de orde. Gewoon op school dus. Dat is in de VS wel anders. Ze hadden geen idee of er wel boeken voor kinderen waren over seks! Ook hadden ze een voorkeur voor computerprogramma's. Nu is er bij kinderen met 22q11 nog wel een bijkomend probleem: de ouders maken zich zorgen dat kinderen met een lager verstandelijk vermogen niet alles zouden kunnen begrijpen... Dus het is wel fijn als het simpel en duidelijk is.
Het eerste dat in mij opkwam...wat is er mis met zelf vertellen? En natuurlijk niet allemaal in 1 keer maar elke keer een beetje. Als je ooit hebt verteld dat er een baby in zo'n dikke buik zit, dan ontstaat vanzelf wel een keer de vraag 'hoe die er dan in komt'. En vooral ook op een relaxte manier, maar dat is voor sommige ouders al een enorme opgave. En het kan zo leuk zijn! Mijn jongens en ik hebben daar jaren geleden al verschrikkelijke lol om gehad omdat het in het begin best gek is om te praten over seks enzo. Maar het heeft wel geholpen zodat nu de meest lastige vragen ook gesteld worden (en die zijn pas lastig te beantwoorden ;-)
Wat voor mij (als moeder van 2 jongens) nieuw was, was het onderdeel in de workshop over de voorbereiding van meisjes op het bezoek aan de gynaecoloog. In eerste instantie om ze vertrouwd te maken met deze specialist. Maar ook om ze voor te bereiden op de situatie dat als er problemen zijn, je niet in 1 keer geconfronteerd wordt met een inwendig onderzoek met een trauma voor de rest van je leven. Het is in de VS niet abnormaal om naar de gynaecoloog te gaan op je 15e en ook zeker niet alleen voor problemen. Wow ik zag voor het eerst een gynaecoloog toen ik problemen kreeg tijdens mijn zwangerschap! Aan de andere kant het is altijd handig om al je vragen te kunnen stellen...blijkbaar hebben wij daar de huisarts voor.
Specifiek voor kinderen met VCFS/22q11 is het goed om aandacht te hebben voor de combinatie van impulsief en teruggetrokken gedrag en de seksuele ontwikkeling en hormonale veranderingen. Vroeg voorlichten kan problemen voorkomen. Juist abnormaal gedrag kan voortkomen uit frustraties. Mooi was ook de vraag over het voorkomen van een gebroken hart. Tja wie wil dat niet voorkomen. Zeker voor je kind wil je niet dat ze door zo'n pijnlijke fase heen moeten. Maar dat gebroken hart hoort er ook gewoon bij. En wat dat betreft is het net als met alle 'lastige' gesprekken die je zult hebben met je kind...er gewoon zijn en het gewoon doen.
In Nederland hebben we al een flinke stapel boeken over 'Seks' en bovendien komt alles over de veranderingen in je lichaam en alles over (veilige) seks ook bij Biologie aan de orde. Gewoon op school dus. Dat is in de VS wel anders. Ze hadden geen idee of er wel boeken voor kinderen waren over seks! Ook hadden ze een voorkeur voor computerprogramma's. Nu is er bij kinderen met 22q11 nog wel een bijkomend probleem: de ouders maken zich zorgen dat kinderen met een lager verstandelijk vermogen niet alles zouden kunnen begrijpen... Dus het is wel fijn als het simpel en duidelijk is.
Wat voor mij (als moeder van 2 jongens) nieuw was, was het onderdeel in de workshop over de voorbereiding van meisjes op het bezoek aan de gynaecoloog. In eerste instantie om ze vertrouwd te maken met deze specialist. Maar ook om ze voor te bereiden op de situatie dat als er problemen zijn, je niet in 1 keer geconfronteerd wordt met een inwendig onderzoek met een trauma voor de rest van je leven. Het is in de VS niet abnormaal om naar de gynaecoloog te gaan op je 15e en ook zeker niet alleen voor problemen. Wow ik zag voor het eerst een gynaecoloog toen ik problemen kreeg tijdens mijn zwangerschap! Aan de andere kant het is altijd handig om al je vragen te kunnen stellen...blijkbaar hebben wij daar de huisarts voor.
Specifiek voor kinderen met VCFS/22q11 is het goed om aandacht te hebben voor de combinatie van impulsief en teruggetrokken gedrag en de seksuele ontwikkeling en hormonale veranderingen. Vroeg voorlichten kan problemen voorkomen. Juist abnormaal gedrag kan voortkomen uit frustraties. Mooi was ook de vraag over het voorkomen van een gebroken hart. Tja wie wil dat niet voorkomen. Zeker voor je kind wil je niet dat ze door zo'n pijnlijke fase heen moeten. Maar dat gebroken hart hoort er ook gewoon bij. En wat dat betreft is het net als met alle 'lastige' gesprekken die je zult hebben met je kind...er gewoon zijn en het gewoon doen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten